| 1. | ve futihati | : | ve açıldı | |
|---|---|---|---|---|
| 2. | es semâu | : | sema, gök | |
| 3. | fe kânet | : | o zaman oldu, idi | |
| 4. | ebvâben | : | kapılar |
Semâ da açılmış, kapı kapı olmuştur (bilinç, duyu organsız algılama yaşamına açılmıştır).
(19-20) O gün gökyüzü açılır ve orada pek çok kapılar oluşur. Dağlar yürütülür, serap haline gelir.
(19-20) Gök de açılmış artık kapı kapı oluvermiştir. Dağlar da yürütülmüş de, su gibi görülen bir hayâl olmuştur.
Gökler kapı kapı açılır (her tarafı kapı haline gelen gökten melâike orduları birden indirme yapar).